Happy Towels Happy Towels steunt een Goed Doel. Dat kan omdat Happy Towels bespaart op dure tussenhandelaren. Dat scheelt mooi een hoop geld.
Per verkochte hamamdoek schenken we aan een lokaal project in Turkije. Dit project heet: ‘Papa laat me naar school gaan’ ).
Zoals alle goede doelen heeft dit Goede Doel – ik zeg het maar gewoon – een gladde website met zielige foto’s.
Ik viel er metéén voor.
In het laatste schooljaar kregen we ons eindrapport. De meesten waren geslaagd. Ik kreeg een speciale vermelding om mijn hoge cijfers.
Maar ik had er niets aan.
Ik was 14 en moest gaan werken
Mijn moeder en mijn broers stuurden me naar Istanbul om in een fabriek te werken.
Niemand vroeg wat ík wilde. Mijn leven, werk en toekomst lagen vast.
Zoals je weet, steunt Happy Towels een goed doel: studiebeurzen voor arme meisjes in West Turkije. Een deel van de opbrengst van Happy Towels gaat daar naartoe.
Want vaak gaan meisjes daar op hun 14e van school. Omdat hun ouders arm zijn. Ook hebben veel ouders traditionele ideeën over de toekomst van hun dochter.
Zelfs als hun dochter de beste is van de klas
Laat ik het maar eerlijk zeggen: als je in Nederland geboren bent, sta je met 10 – 0 voor. Je krijgt héél veel kansen. En als je een kans mist, krijg je gewoon een herkansing. In grote delen van Turkije geldt dat niet. Als je daar als meisje geboren bent, sta je met 5-0 achter. […]
Happy Towels steunt een Goed Doel. Dat kan omdat Happy Towels bespaart op dure tussenhandelaren. Dat scheelt mooi een hoop geld.
Een deel van elke verkochte hamamdoek schenken we aan een lokaal project in Turkije. Dit project heet: ‘Papa laat me naar school gaan’.
Zoals alle goede doelen heeft dit Goede Doel – ik zeg het maar gewoon – een gladde website met zielige foto’s.
Ik viel er metéén voor.
Zoals je weet, steunt Happy Towels een goed doel. Maar hoe goed is dat doel nou precies? Om daar meer over te weten, bezocht ik het regionale kantoor in de stad Denizli. Ik sprak met de voorzitter van de vereniging, en vroeg haar honderduit. Voldaan over de antwoorden verliet ik na een uurtje het kantoor.
Later zag ik dat ze háár weergave van ons gesprek in het Turks op Facebook had gezet.
Ehm…
